Eerste dagen zijn voorbij!
Blijf op de hoogte en volg Nanine
29 Augustus 2014 | Curaçao, Willemstad
Op maandag 18 augustus zou ik dan eindelijk na weken van voorbereiding tegen 10 uur in de ochtend naar Curaçao toe vliegen. Omdat die dag daarvoor het besef toch echt wel was gekomen, was het afscheid op het vliegveld van die lieve papa&mama niet makkelijk. Eenmaal in het vliegtuig heb ik me verstand maar op nul gezet en direct geprobeerd te gaan slapen. Mensen die mij echt goed kennen, weten namelijk hoe veel ik van vliegen hou. ;) De vlucht was toch wel erg lang (9,5 uur) en bij de laatste uren daarvan zag ik de minuten voorbij kruipen. Gelukkig kwam eindelijk Curaçao door de wolken heen en gingen we landen. Op het vliegveld kwam direct de warmte je tegemoet en stond daar Sjar-ai (Manager van The Ritz en mijn stagebegeleider) mij op te wachten. Het was daar toen twee uur s'middags en zij heeft mij diezelfde dag nog The Ritz laten zien. Even kort al een paar collega's ontmoet en vervolgens door gegaan naar het studentenhuis waar ik de komende maanden ga vertoeven. Het kanarie gele huis bestaat uit een beneden en boven verdieping die gescheiden van elkaar zijn. Boven woon ik nu samen met Myrthe (meisje van mijn opleiding) en er zijn nu nog twee kamers vrij. Begin september komen waarschijnlijk nog twee andere meiden hier wonen. Het huis is verder prima, het is alleen beetje jammer dat er geen wasmachine/alarmsysteem is.. wat er eigenlijk wel zou zijn. Maar na die lange eerste dag was ik maar al te blij met mijn kamertje hier en heb ik heerlijk de eerste nacht doorgeslapen.
Met die dagen die daarop volgden, moest ik toch wel heel erg wennen aan de cultuur, de mensen en het warme weer (vaak sowieso 35 graden overdag). En maar al te snel merkte ik dat de mensen hier zich vooral nergens druk over gaan maken of zich aan beloftes houden. Zo kreeg ik namelijk een 'stagiaire' auto (gewoon een oude barrel die er niet uit ziet) waarmee ik al direct twee dagen flink gezeur had. De kilometer deed het niet, de accu was af en toe zo leeg, het stuurslot kreeg je er niet af, de deuren kreeg je vaak niet open en nog wel het belangrijkste: de remmen werkte niet. Na tig telefoontjes, valse beloftes van de eigenaar van de auto en lang aandringen, kreeg ik na drie dagen gelukkig een andere oude barrel die wel gewoon 'goed' rijdt. Misschien heeft de afbeelding van Maria die aan het stuur was geplakt daar iets mee te maken haha.
De eerste week ook direct al fulltime aan het werk geweest bij The Ritz. En voor de mensen die het nog niet kennen, zal ik het even kort uitleggen. The Ritz bestaat uit een hostel, verschillende soorten studio's en een office park. Ik moet voornamelijk bij de receptie werken waar de gasten komen voor het hostel of de studio's. Daarnaast is er dus ook een office park, waar verschillende bedrijven hun kantoor hebben en waar The Ritz ook een Main Office heeft. Komende maanden zal ik ook af toe daar werken. Mijn stage plek bevalt me tot nu toe heel erg goed! Het is een interessant en snel groeiend bedrijf met hele aardige werknemers. De opdracht die ik in dit bedrijf moet uitvoeren heeft te maken met het linnengoed, maar hier kom ik een andere keer als ik er zelf ook meer van weet wel op terug.
Om deze eerste blog nou niet direct super lang te laten worden, ga ik er maar weer een eind aan breien. Ik heb nog wel een paar kleine puntjes:
- Een paar van me collega's vinden Nanine maar een veel te moeilijke naam, waardoor ik nu tot Nina ben benoemd.
- De muggen vinden mij ontzettend lekker, waardoor ik serieus (niet overdreven) minstens 30 muggenbulten per been heb. En ja, dat jeukt gigantisch!
- Mensen worden hier geboren met een telefoon in hun hand.. Het is echt niet normaal hoeveel iedereen hier aan het bellen is.
- Als je iemand zijn naam niet meer weet, roep je gewoon dushi. Daar luistert namelijk iedereen naar.
- Ik kan maar niet goed wennen aan het tijdsverschil (bij mij is het 6 uur eerder), want telkens als ik wakker wordt hebben jullie er meestal al een halve dag op zitten.
- De mensen rijden soms echt als gekken. De meeste hebben nog nooit gehoord van knipperlichten, voorrang geven of maximale snelheid.
- Ik begin steeds meer Papiamento te verstaan en hopelijk kan ik het over een paar maanden ook zelf vloeiend spreken. Bon dia!
- Er is hier een Albert Heijn! En dat is toch wel heeeeeel erg fijn.
Tot zo ver maar dit eerste verhaaltje! Over een paar weken ken ik het eiland vast veel beter en kan ik jullie jaloers gaan maken met meer zonnige verhalen. Liefs!
-
29 Augustus 2014 - 07:52
MARITA:
Lieve Nanine, Dushinanine, Nina,
Nog geen twee weken weg en al zoveel te schrijven, dat wordt nog wat. Heel erg leuk om te lezen. Lekker jezelf blijven, genieten van de mensen, de omgeving en alles wat je nog meer mee maakt en pasa in bon dia.
Dikke kus MAMA
-
29 Augustus 2014 - 11:29
Lievelings Oom:
Hoi Nanine,
Blij te lezen dat het goed met je gaat en dat je al een beetje op regel bent.
Groetjes Ben. -
29 Augustus 2014 - 12:29
Ellen:
Leuk eerste verhaal Nanine, leuk om te lezen! Liefs Ellen -
01 September 2014 - 18:42
Ellen Breider:
Hoi Nanine,
Nou de eerste stappen zijn gezet. Mooi hoor om je eerste ervaringen te lezen.
Wens je veel plezier op je stageplek en ik hoop dat de muggen een beetje genoeg van je krijgen, niet echt lekker al die muggenbultjes.
Veel plezier verder vind het leuk om je te volgen!
Groeten,
Ellen -
03 September 2014 - 11:07
Ria:
Hallo Nanine,
Leuk om je belevenissen te lezen. Succes en veel plezier in die nieuwe wereld.
Groetjes Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley